Xa ven o Domingo Oleiro

Mañá domingo 27 celebramos n’As Eiroás o Domingo Oleiro. Neste último domingo que da paso á semana dos días “gordos”, as olas de barro son as protagonistas da xornada. Meio cento delas, procedentes das olarías de Niñodaguia, acabarán por ser escachadas na praza d’As Eiroás (se ningún indulto o remedia). Para as/os máis cativas/os, hai algunhas oliñas pequenas e globos de auga.

Entroido de Ourense 2008

Eis o programa do Entroido organizado polo concello de Ourense:

24 de xaneiro.- Xoves de compadres

17:30 OBRADOIROS DE COMPADRES na rúa dos Artesáns (rúa Colón), para que todas/os as/os nenas/os poidan confecionar os bonecos cos que se fará a tradicional carreira.
Colabora: Asociación de Artesáns
Lugar: Praza da Imprenta

31 de xaneiro.- xoves de comadres
17:30 OBRADOIROS DE COMADRES na rúa dos Artesáns (rúa Colón). Esta vez toca-lle ás comadres; a continuación a tradicional carreira.
Colabora: Asociación de Artesáns
Lugar: Praza da Imprenta

Os outros Entroidos da cidade

Nos lindes do concello de Ourense tambén se celebran outros dous Entroidos (ademáis da nosa Festa da Pita e do organizado polo concello). Un deles ven de mui antigo, e ten como símbolo a parella de mecos que penduran na praza, símbolo de fertilidade por excelencia. Outro, o Entroido de Frei Canedo da Ponte -ao igual que nós- leva unha andaina aínda mui corta, mália xa aventuramos desde aquí que vai ser unha das festas importantes da cidade.

Saúdos desde As Eiroás para os amigos (e as amigas) destes dous barrios veciños:

O broche da Pita

No ombreiro esquerdo está o broche, peza de coiro co anagrama da asociación, do que saen unhas fitas grosas e máis longas, que son as que indican a antigüidade da Pita, engadíndolle unha fita ao traxe por cada ano que corra o Entroido; a cor desta fita ven marcada por algún feito salientábel do ano transcurrido.

Eis as cores das fitas do traxe:

A Máscara da Pita

No ano 2001, coincidindo cos albores do novo século e tentando perpetuar a lembranza da orixe da Festa da Pita e os seus protagonistas así como querendo concebir un novo símbolo que identificara ao barrio e á propia festa; créase a máscara da Pita, feita con estuque e cartón-pedra á medida da persoa portadora.

A parte dianteira da carauta vai en branco e negro e na traseira leva un deseño relacionado coa natureza ou co matrimonio, coa particularidade de non se poder repetir os debuxos entre máscaras. Da parte superior arrinca, entre plumas de vivas cores, o pescozo da Pita, que proxecta a máscara cara arriba facéndoa visíbel.

Un pouco de historia

Vindeiro 20 de xaneiro de 2008 dará comezo unha nova edición da Festa da Pita, que chega xa á súa 10ª edición, despois de ser recuperada polos veciños e veciñas d’As Eiroás (Ourense) no ano 1999 depois de cuase 30 anos sen se celebrar.

A ORIXE DA FESTA

A orixe desta festa remóntase á década dos ’50; e a razón que impulsou ao pobo a realizala foi a voda entre dous viúvos da zona (don Antonio Guimarey e dona Gumersinda de Benavides, por mal nome: A Pita). A vella tradición de “fazer cinzarrada” ao viúvo ou viúva que casaba, viuse aqui reforzada pola situación pouco habitual dos dous contraíntes atopárense nese estado. Xa que logo foilles reclamada unha cantidade económica para realizar unha festa “como mandaba a situación”. Ao se negaren os noivos a facelo, as xentes do lugar comezaron a lles tocar o corno e outros instrumentos improvisados facendo forte escándalo e enteirando a todas as xentes dos arredores. Se pagaron a festa ou non, non o temos craro (hai quen di que si), mais o asunto é que apartir de entón comezou a se celebrar por esa data n’As Eiroás a máis popular das celebracións pagás: o Entroido. A festa, na honra da noiva, coñeceuse algún tempo como Festa da Pita, pois era o alcume da protagonista, e celebrouse até comezos dos ’70, desaparecendo entón non sabemos ben porqué, até no ano 1999 fora recuperada polos/as veciños e veciñas do barrio, celebrándose desde aquela n’As Eiroás o ciclo tradicional do Entroido.