Martes de Entroido 2019

A choiva deu unha tregua na mañá do martes para podermos celebrar a 20ª edición da Voda da Pita no seu espazo natural, co pazo das Eiroás como fondo de escenario. A xornada comezaba coa ruada de Pitas e músicos polo barrio, anunciando a chegada do día grande. Á 1 en punto do mediodía daba comezo a representación teatral popular que, en ton satírico, rememora como foron as orixes da nosa festa, amais de lembrar, con moito agarimo e respecto ás 2 persoas que protagonizaran aquela cinzarrada na metade do século pasado. Desde que comezamos coa celebración actual da Festa da Pita, o Antonio e a Gumersinda levan casando 20 anos, dun xeito desenfadado e con moitos símbolos no argumento que procuran unha reconciliación co pasado, fechando as feridas existentes na procura dun futuro mellor para a comunidade.

As escolas e a nosa Festa

Asoc. Autismo Ourense

Ao longo destes 21 anos de festa fomos visitando unha morea de centros de ensino, asociacións e outros espazos lúdicos, divulgativos e culturais do país para falar do Entroido e do programa de dinamización socio-cultural que supuxo a recuperación e a nova identidade da Festa da Pita. Despois de máis dun cento de visitas, imos vendo como as persoas que asisten ás presentacións (nomeadamente nenas e nenos) van sabendo máis da nosa festa e da nosa máscara ca nós mesmos.

Nos últimos anos, fomos sabedores de distintas iniciativas das que gostamos muito e dalgunha que mesmo nos emocionou. Cada ano suman un bon número os centros de ensino de diversos puntos do país que contactan con nós ou que deciden pescudar información pola súa conta para desenvolver intervencións relacionadas coa nosa festa ou coa nosa máscara.

CEIP de Rebordáns

No presente ano, á parte das visitas que realizamos a varios centros de ensino ourensáns (como o CEIP do Couto, As Mercedes o CPR Miraflores, Salesianos ou Covadonga-As Eiroás), queremos chamar a atención sobre o traballo desenvolvido na Asociación Autismo Ourense, onde confeizoaron diversas versións dalgunhas máscaras do Entroido ourensán e no CEIP de Rebordáns, de Tui, onde prepararon unha exposición sobre a festa, con materiais incluidos, moi completa. Mesmo no seu web podedes ver algumhas imaxes de nenas e dos nenos do centro con distintas manualidades da nosa máscara.

Conscientes de que este traballo só é posíbel cando existe implicación e ganas de traballar por parte dalgunha ou dalgunhas persoas do centro, queremos recoñecer esta labor investigadora e pedagóxica, así como o compromiso desas persoas que -desde o anonimato- fan tanto polo noso patrimonio… traballan tanto pola educación de todas e de todos.

Grazas, amigas e amigos!

 

Domingo Oleiro 2019

Tarde de sol e olas a do pasado domingo nas Eiroás, que nos fai pensar -iso si- nun Entroido un chisco mollado, se atendemos ao refraneiro galego.

Eran ao redor das 5 da tarde cando as Pitas e os músicos facían a entrada na praza das Eiroás levando o carro coas olas pintadas o día anterior polas nenas e polos nenos das Eiroás amais dun obradoiro realizado na Ludoteca da Ponte algúns días antes.

Mentres as persoas máis xoves xogaban con globos e mesmo con cuncas de barro, as máis maiores ían dando conta das olas que voaban polo ceo das Eiroás procurando unha man amiga que as apañara antes de escachar. Velaquí algunhas imaxes da tarde.

Programa 2019

Velaí ven o Entroido. E -como non- nas Eiroás chega unha nova edición da Festa da Pita, que xa suma 21 edicións. Este ano, a primeira lúa da primavera fai que vaiamos gozar dun Entroido un chisco máis serodio do habitual e -ben seguro- con moita máis gana de festa. Arrinca a festa o domingo 17, contando coas benzóns e as licencias oportunas das autoridades do barrio e sabendo que este ano o Meco contará coas veciñas e veciños do barrio como asesores de imaxe. Pero iso será o domingo, pouco antes do xantar, cando deamos saída á celebración do Entroido en todo o término municipal do concello de Ourense. Para alén da participación no desfile da cidade ou doutras actividades promocionais e divulgativas, o programa deste ano nas Eiroás segue a tónica das edicións anteriores, consistindo no seguinte:

A fita do 2018

A cor escollida neste 2017 para pendurar do broche das fitas é semellante á do ano anterior, MARRÓN ESCURO, aínda que coa particularidade de ser moito máis estreita. Queremos chamar a atención sobre o incremento da desigualdade no noso contorno e no conxunto do Estado, feito que por primeira vez desde que comezara a conquista dos dereitos laborais, provoca que haxa traballadores activos no limiar da pobreza: un posto de traballo non garante poder chegar a fin de mes.

Programa 2018

3,2,1… e 20. Vinte edicións da Festa da Pita son as que se levan celebrado no barrio ourensán das Eiroás. E aínda que as condicións nos últimos anos semella que empioran por momentos, debido nomeadamente aos atrancos da Administración, o noso barrio segue ocupando un espazo dentro do ciclo do Entroido. Vindeiro domingo arrinca, pois, esta vixésima edición, contando coas benzóns e as licencias oportunas das autoridades do barrio e sabendo que este ano o Meco repetirá asesores de imaxe da man da familia Perez-González. Pero iso será o domingo, pouco antes do xantar, cando deamos saída á celebración do Entroido en todo o término municipal do concello de Ourense. Para alén da participación no desfile da cidade ou das actividades programadas en diversos centros de ensino, o programa deste ano nas Eiroás segue a tónica das edicións anteriores, consistindo no seguinte:

A troba do bugallo

Hai 3 anos, a Voda da Pita fechaba con umha canción que aínda segue na memoria de moitas persoas que cantaron e bailaron aquel son tan pegadizo. Era o “Nabo, nabiza, grelo”, que neste 2017 forma parte do primeiro disco editado polos amigos da Troba do Bugallo. Coa súa colaboración, queremos compartir con vós este seu primeiro traballo discográfico. Só tedes que respostar a umha pregunta:

Como se chama a vaca que non quere ser Chenoa?

Martes de Entroido

Alá foi outra edición da festa. Xa son 19 anos botando foguetes e tentando crear/recuperar unha identidade cultural, festiva e lúdica para o noso barrio. Malia as condicións meteorolóxicas non axudaron nada, podemos facer unha valoración positiva sobre a participación no global da festa.
No que atinxe ao día grande, a choiva e o vento, presentes durante toda a mañá nas Eiroás, axudáronnos a decidir a mesma ubicación do ano anterior para a cerimonia do Martes. Desta non cumpriu verniz hidrófugo, malia unha das tres partes da nosa Trindade chegouse a sentir tocado polo tempo en varias ocasións.

Así foi o Domingo Oleiro

Xa ten chovido algo desde aquela primeira edición na que un pequeno grupo de veciñas e veciños do barrio, acompañados polos amigos da xa tristemente desaparecida Agrupación Folclórica Foula, xogaban até escachar as 6 olas de barro e algunha que outra cunca do mesmo material.
Onte, 18 anos despois daquel 7 de febreiro do 1999, eran 60 as olas chegadas do Alto do Couso que protagonizaron unha xornada soleada e moi agradábel na praza das Eiroás.

Acompañáronnos algúns mozos e mozas das novas Escolas amigas da Pita e a Charanga Os Chispas, que amenizou musicalmente a tarde. Gozamos pois dun bon ambiente, dun clima desenfadado e das primeiras mascaradas que se puideron ver polo barrio.

Domingo Oleiro

Hoxe domingo poderemos ver as primeiras Pitas nas Eiroás. Estas máscaras máis madrugadoras serán as encargadas de achegar o carro das olas á praza, onde terá lugar o xogo que centra a actividade da xornada de hoxe no barrio. Este ano contaremos con olas decoradas por escolares das novas Escolas amigas da Pita: CEIP Manuel Luis Acuña e CEIP O Couto, ademáis das mozas e mozos das Eiroás. Nos vindeiros días, iremos subindo ao apartado das escolas amigas un resumo de imaxes das visitas a estes centros.

Será apartir das 5 da tarde cando o carro das olas entre na praza, acompañado das Pitas e da Charanga Os Chispas, que amenizará o xogo de pequenos e maiores ao longo da tarde.

COR DA FITA

A cor escollida neste 2017 para pendurar do broche das fitas é o MARRÓN, co que queremos chamar a atención sobre a importancia das migracións humanas e do diálogo intercultural para a evolución e a mellora da especie. Marrón porque nos acerca aos ciclos vitais, á terra, á natureza… lémbranos cuais son as nosas raíces, as nosas orixes e fainos recapacitar cobre as pouquísimas cousas que en realidade son imprescindibles e necesarias.